Όταν ο τραπεζικός λογαριασμός δεν έχει συνδικαιούχους και αποβιώσει ο δικαιούχος τότε το υπόλοιπο της κατάθεσης περιέρχεται στους κληρονόμους του θανόντος. Το υπόλοιπο της κατάθεσης περιέρχεται ως κληρονομία εξ αδιαθέτου ή από διαθήκη. Στις περιπτώσεις αυτές η Τράπεζα, προκειμένου να δώσει τα χρήματα ζητάει την νομιμοποίηση του κληρονόμου. Η Τράπεζα δηλαδή ζητάει να προσκομίσει ο κληρονόμος δικαιολογητικά που πιστοποιούν το κληρονομικό δικαίωμα. Ενδεικτικά, πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης διαθήκης, περί μη αποποίησης κληρονομίας κλπ. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η Τράπεζα ζητάει από τον κληρονόμο να προσκομίσει κληρονομητήριο. Ιδίως όταν ο τραπεζικός λογαριασμός διαθέτει υψηλό υπόλοιπο ή όταν υπάρχουν μετοχές, χαρτοφυλάκιο, ομόλογα κλπ στην κατοχή της τράπεζας.
Σε περίπτωση που υπάρχει κοινός τραπεζικός λογαριασμός παράγεται μεταξύ του καταθέτη και του τρίτου αφενός και της τράπεζας αφετέρου ενεργητική εις ολόκληρον ενοχή. Τούτο συμβαίνει ανεξαρτήτως του εάν τα κατατεθέντα χρήματα ανήκαν σε όλους υπέρ των οποίων έγινε η κατάθεση ή σε μερικούς.
Αποτέλεσμα, η ανάληψη των χρημάτων της κατάθεσης (είτε όλων είτε μέρους αυτών) από κάποιον που είναι δικαιούχος να γίνεται εξ ιδίου δικαίου. Εάν αναληφθεί ολόκληρη η κατάθεση από έναν δικαιούχο, αποσβέννυται η απαίτηση έναντι της τράπεζας και ως προς τον άλλον. Δηλαδή ο δικαιούχος που δεν ανέλαβε χρηματικό ποσό, ο οποίος από το νόμο πλέον αποκτά απαίτηση (έναντι εκείνου που ανέλαβε ολόκληρη την κατάθεση) για την καταβολή ποσού ίσου προς το μισό της κατάθεσης. Εκτός εάν από τη μεταξύ τους εσωτερική σχέση προκύπτει άλλη αναλογία. Δηλαδή δικαίωμα επί ολόκληρου του ποσού ή έλλειψη δικαιώματος αναγωγής, από μέρους αυτού, που δεν προέβη στην ανάληψη του ποσού.
θάνατος δικαιούχου
Σε περίπτωση θανάτου ενός από τους καταθέτες, δεν χωρεί υποκατάσταση αυτού από τους τυχόν κληρονόμους του έναντι της τράπεζας. Οι κληρονόμοι δεν μπορούν να στραφούν εναντίον της Τράπεζας, επικαλούμενοι την κληρονομιά εκ διαθήκης ή εξ αδιαθέτου). Διαφορετικά, θα επερχόταν μεταβολή του προσώπου του καταθέτη χωρίς την συγκατάθεση της τράπεζας. Ο επιζών καταθέτης, ως εις ολόκληρον δανειστής απέναντι στην τράπεζα, ενδεχομένως να εισπράξει και ολόκληρο το ποσό της κατάθεσης. Στην περίπτωση αυτή οι κληρονόμοι του αποθανόντος θα μπορούν να αξιώσουν απ’ αυτόν το τμήμα της κατάθεσης που αναλογεί στον δικαιοπάροχό τους. Για να προβάλλουν την αξίωση τους αυτή θα πρέπει να επικαλεστούν και να αποδείξουν τις εσωτερικές σχέσεις των καταθετών.
ο όρος του άρθρου 2 Ν.5638/1932
Εάν έχει τεθεί ο όρος αυτός, τότε, σε περίπτωση θανάτου ενός καταθέτη, περιέρχεται αυτοδικαίως η κατάθεση στον άλλον. Έναντι του τελευταίου οι κληρονόμοι του αποθανόντος καταθέτη δεν μπορούν να στραφούν και να αξιώσουν το κατά τις εσωτερικές σχέσεις τμήμα της κατάθεσης, που αναλογούσε σε εκείνον, όπως θα μπορούσαν αν δεν είχε τεθεί ο ως άνω όρος, του οποίου σε αυτό και μόνο εξαντλείται η νομική ενέργεια.